13 Şubat 2011 Pazar


“Sevgili”ler Gününüz Kutlu Olsun...


Yarın “Sevgililer Günü”...

1 haftadır İstanbul’da gezdiğim tüm alışveriş merkezleri tüm popüler caddelerdeki mağazaların vitrinleri kırmızı kalplerle süslenmiş. Restaurantlar özel menüler hazırlamışlar, mağazalar indirim dön kartlarını içeriye doldurulmuş. Cep telefonuma üst üste mesajlar geliyor; “fiks menü şu kadar TL hemen rezervasyon yaptırın”, “bankamızın kartını kullanın bilem ne kampanyasından yararlanın”... İyice ticarete mi dökülmüş ne?


Sevgilimize sadece 14 Şubatta bir gül alıp, yemeğe götürüp, “Seni Seviyorum” deyip ertesi gün kaldığımız rutine devam mı etmeliyiz? HAYIR!


Bence “Sevgililer Günü” 365 gündür. Sevdiğine kıyamaz insan üzemez; üzse bile istemedendir. Hemencecik gönlünü alır... Hayat sevdiklerimizi kırmayacak kadar kısa ve pamuk ipliğine bağlı. Bazen “görüşürüz kendine dikkat et” diye ayrıldığımız birini son görüşümüz bile olabiliyor...


Hem sadece sevgilinin mi “Sevgililer Günü” kutlanır? O gün, aile üyelerimizi, iyi kötü sayısız anı paylaştığımız dostlarımızı, aynı sıraları paylaştığımız okul arkadaşlarımızı, iş arkadaşlarımızı, hayatımızda “iyi ki varsın” dediğimiz herkesi kutlamalıyız ki ilişkilerimiz tazelensin renk bulsun.


Yazılan bir kart, açılan bir telefon o anda kendini çok özel hissettirebilir kişiye...


Hadi şimdi hayatınıza dokunan insanları arayın ve “Sevgililer Günü”nü kutlayın... “İyi ki varsın” deyin.


Ben cep telefonumu elime alıp telefon rehberime bakmaya başladım bile... :))

Hiç yorum yok: